Ուսուցիչ Հայոց
ՇԱՀԱՆԴՈՒԽՏ
Ուսուցիչներ եկան, անցան
Դպրոցներէն մեր բազմաձայն,
Սորվեցուցին ԱՅԲՈՒԲԵՆ մեր
Մեսրոպագիր հայոց տառեր:
Չունէին մեծ վկայական,
Չէին տեսած համալսարան:
Կ՛երգէին լուռ, ցաւերն ազգի
Խնկարկելով հայու հոգին:
Գարունները մեր ծաղկատի
Աճեցան մէջն օտար հողի
Արեւներուն դիմաց այրող
Զով հովանի, մայր տուն կանչող:
Դուրեան, Չարենց ու Մեծարենց
Բացին իրենց միտքերը մեծ,
Պատուիրեցին սիրել լեզուն
Կոմիտասի երգը հնչուն:
Կը յիշենք ձեզ ուսուցիչներ:
Անունները ձեր պատուաբեր:
Զգեստներով սովորական
Համակերպած կամքին դաժան:
Սպառեցիք շունչ ու արիւն
Հաւատարիմ մեր գանձերուն,
«Ո՛չ փող զարկինք եւ ոչ թմբուկ»
Անցաք, գացիք լուռ, անշշուկ:
Ձեր անունը մեր սրտերուն
Եղաւ սիրոյ աւանդատուն,
Ու պահեցինք գանձերն հայոց
Մեզ պահպանող ամուր ամրոց:
13 յունուար 2012
CATEGORIES Անդրադարձ